در مقاله زیر دو نوع اساسی و پایه‌‌‌ای سمعک‌ها را مورد بررسی قرار خواهد داد که به طور عام در تمامی‌انواع تولید کننده‌های سمعک در دسترس است.سهم فروش برای هر یک از انواع رایج که در 10 سال گذشته، به علت ترجیح بیمار، ویژگی در دسترس و نفوذ فروش جدید، در نوسان بوده است.
انواع پشت گوشی (BTE)
سمعک‌های پشت گوشی در سطح لاله گوش قرار می‌گیرد (لاله گوش را در برمی‌گیرد) و بطور خاص به تیوب قالب متصل می‌شود که صدای تقویت شده را به پرده تمپان منتقل می‌کند.یک نمایش شماتیک اجزای اصلی سمعک پشت گوشی مدرن است. سمعک BTE نسبت به سمعک‌های سفارشی ساخته شده ترکیبی با سطح مشابه تکنولوژی، قیمت پایین تری دارد. سمعک BTE نیاز به اصلاحیه‌ی خاصی برای شل بدنه سمعک نمیباشد و بنابراین اکنون می‌تواند که به صورت کاملا پیشرفته و عمده بوسیله‌ی توزیع کنندگان (فروشندگان) سمعک‌ها، تولید شود.در تمامی‌مثال‌ها،یک قالب سفارشی برای کانال بندی صدا داخل کانال گوش، موردنیازاست. بهرحال سمعک BTE تنها متصل به شیلینگی است که در یک فیتینگ باز، بطور مستقیم وارد کانال گوش می‌شود.
انواع داخل گوشی (ITE)
سمعک‌های داخل گوشی در داخل بخش کونکای لاله گوش همراه با بخش رسیور گسترده داخل کانال گوش قرار می‌گیرد.
سمعک داخل گوشی به طور تجاری از سال 1960 در دسترس می‌باشد و به صورت عام، در انواع مدرن،نسبت به سمعک BTE جاگذاری شده معمول، بیشتر مورد بررسی قرار می‌گیرد.سه نوع معمول ITE عبارتند از: شل کاملا داخل گوشی که همه‌ی بخش‌های کونکای گوش خارجی را پر می‌کند. سمعک Low Profile که بخش داخلی کونکا را از بالا به پایین پر می‌کند اما به اندازه‌ی
سمعک داخل گوشیتمام شل (فول کونکا)، نسبت به خارج برجستگی ندارد.
سمعک‌های داخلی نیمه شل،تنها نیمه‌ی پایینی کونکا را در نزدیکی کانال گوش پر می‌کند.BTE تمام کونکا معمولا زمانی استفاده می‌شود که بهره و خروجی بیشتری مورد انتظار است ،اگرچه بهره‌ی بیشتری به نسبت BTE نمی‌تواند به دست آورد.