اسکالا وستیبولی و اسکالا تیمپانی،هر دو با پری لنف- مایعی که دارای غلظت پایینی از یون پتاسیم و غلظت بالایی از یون سدیم است ، پر می‌شود. این مایع از لحاظ ترکیبات یونی شبیه مایع مغزی – نخاعی ( CSF ) می‌باشد. در پایه حلزون گوش، دریچه بیضی و گرد، روزنه‌هایی از گوش میانی به دهلیز حلزون گوش ، به ترتیب فراهم می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر به وبسایت‌های متخصصان مراجعه کنید. سکوی استخوان رکابی به شدت در دریچه بیضی بوسیله لیگامنت حلقوی نگهداری می‌شود. دریچه گرد بوسیله غشایی نسبتاً نازک و نیمه تراوای دریچه گرد، شبه می‌شود. نزدیک به پایه اسکالاتیمپانی، مجرای حلزونی، اکالاتیمپانی را به فضای CFS در جمجمه متصل می‌کند. اسکالاهای تیمپانی و ویستبولی با یکدیگر در راس بخش حلزونی، از طریق هلیکوترما، در ارتباط هستند .
اسکالامدیا یک فضای مثلثی شکل است که بین اسکالا ویستبولی و اسکال تیمپانی قرار گرفته است. اضلاع آن، غشای رایسنر ( Reissnere’s m )، غشای قاعده‌‌‌ای ( basilar m ) و خط عروقی ( stria vascularis ) می‌باشند .
حدود و مرز مجرای حلزونی یا فضای آندولفنی دارای پوشش اپیتلیومی‌در سطح فوقانی غشای قاعده‌‌‌ای ، سطح فوقانی، لیمبوس مارپیچی ( spiral limbus ) ، لایه تحتانی غشای رایسنر و سطح داخلی خط عروقی می‌باشد. فضای آندولتفی بوسیله آندولنف پر می‌شود که مایعی است که دارای غلظت پایین یون سدیم و غلظت بالای یون پتاسیم بوده و آنرا شبیه به غلظت یونی در مایع بین سلولی می‌کند.
- مجرای حلزونی:
مجرای حلزونی به دور مادیولوی از پایه به سمت راس حلزون پیچ می‌خورد. یک نمای شعاعی از اولین پیچ مجرای حلزونی به صورت دیاگرام نشان داده شده است . تمام سلول‌هایی که مرز آندولنفی را تشکیل می‌دهند، از لایه سلولی جنینی بنام نورواکتودرم مشتق شده و در انتهای راسی خود بوسیله اتصالات محکم ( tight.j ) متصل شده اند (یعنی زنولااوکلودنس، zonulea occludens ).
اتصالات محکم از انتقال یون‌های بین مایعات مختلف موجود در حلزون گوش جلوگیری می‌کند. مرز فوقانی فضای اندولنفی بوسیله غشای ریسنر تشکیل می‌شود. این غشاء از دو لایه سلول‌های سنگفرشی (یعنی مسطح) تشکیل شده است. سلول‌های لایه تحتانی بوسیله اتصالات محکم متصل شده اند.