آشنایی با افت شنوایی و کم شنوایی و کاربرد های سمعک

سطح نسبی شدت‌ها اثر قابل توجهی بر پاسخ DPOAE دارد و به صورت قراردادی سطح f1 ممکن است برابر یا بزرگتر از سطح f2 باشد . در کاهش f1 به f2 هیچ مزیتی وجود ندارد . زمان رفت و برگشت فرکانس تکرار شده است و داده‌ها میانگین هستند . از آن جایی که بسیاری اطلاعات جمع آوری شده اند ، عدم خلوص (مرکب بودن اصوات ) در مقدار کاهش خواهد یافت و معلوم می‌شود که داده‌ی DPOAE در بالای سطح نویز ثابت باقی می‌ماند . به طور معمول پروتکل‌ها برای آزمون بالینی DPOAEها استفاده می‌شوند (شکل 8 – 13 ) . یک محدوده‌ی وسیع از فرکانس‌های تحریکی به راحتی به راحتی DPOAEها تولید می‌کنند ، اگرچه که آن‌ها برای اندازه گیری قابل اطمینان زیر 1000 Hz (به دلیل سر و صدا ) بسیار مشکل هستند . برخلاف TEOAEها ، اندازه گیری DPOAE بستگی به تاخیر زمان DPOAE برای تعیینش ندارد بنابراین تکنولوژی در فرکانس‌های بالاتر موثر است . با این حال ، سطوح بالاتر تحریک مورد نیاز برای نگه داشتن ضبط کوتاه زمان‌ها است زیرا هر باند فرکانس باید به صورت جداگانه اندازه گیری شود . این به این معنی است که DPOAEها که حساسیت کمتری به اختلالات جزئی دارند ، منجر به افت شنوایی 19 تا 20 db splمی‌شوند. DPOAEها به شما توانایی تشخیص (ارزیابی) فرکانس‌های بالا می‌دهد ولی compromise (تراکم) روی حساسیت برای به دست آوردن سرعت است . ترکیب TEOAE که توسط DPOAE پیروی می‌شود دیدگاه جامعی از وضعیت حلزون فراهم می‌کند که به تنهایی توسط تکنولوژی حاصل نمی‌شود (حساسیت بالا ، سرعت و کارآیی فرکانس بالا ) .